Ժողով «Պայմանագրային քաղաքացի» (ՊՔ) կուսակցության գրասենյակում.
– Տիկնայք և պարոնայք, Ֆրիդըմ հաուսը և տեղացի իրավապաշտպանները մեզ քննադատում են: Ի՞նչ անենք, առաջարկեք:
– Եկեք Cicilic.am-ով գրենք, որ իրենք չաղ են ու տգեղ:
– Եկեք գոռանք, որ մեկ իերնք են սորոսական, մեկ էլ դաշնակները:
– Եկեք ասենք, որ իրանց վախտ ավելի վատ էր:
– Բայց իրենք երբեք իշխանություն չեն եղել:
– Դա ի՞նչ խոչընդոտ ա, կասենք, որ նախկին են ու վերջ…
Վերջը, էս քննարկման ընթացքում անկյունում նստած մի ՊՔ-ական ասում է.
– Իսկ կարո՞ղ ա լսենք, թե ինչ են ասում: Էսքան վախտ ինչ ասել են՝ իտոգում ճիշտ են դուրս եկ…
– Է, հո դու աննոռմալ չես: Ժողովուրդը մեզ ա ընտրել, մենք որևէ մեկին լսելու կարիք չունենք:
– Հա, էլի: Եթե ժողովուրդը մեզ ընտրել ա, ուրեմն մենք ենք էս երկրի բոլոր հարցերի ամենափորձառուն, ամենախելոքը, ամենախոհեմը, ամենակշռադատվածը…
– Այո, թող նախկինները քաղհասարակության հետ խոսեին, մենք դրա կարիքը չունենք: Քաղհասարակությունն ու՞մ շունն ա:
Ժողովից հետո դրա մասնակիցները ինքնաբավ, հպարտ ու հաղթական տրամադրությամբ որոշեցին գնալ փաբ, բայց հետո հիշելով, որ վախենում են Հայաստանում փաբ գնալ՝ թռան Հունաստան:
Դանիել Իոաննիսյանի ֆեյսբուքյան էջից
