Սամվել Նիկոյանի հանգստյան տունը

«Կարկառուն» ՀՀԿ-ականներից մեկը՝ Սամվել Նիկոյանը, «Հայոց աշխարհին» հարցազրուց է տվել, որում  հանրության հետ փորձել է կիսվել իր խոհերով՝ երկրում ծավալված վերջին իրադարձությունների վերաբերյալ: Արձագանքելով լրագրողի այն դիպուկ նկատառմանը, թե ՀՀԿ-ն անհամբեր սպասում է կառավարության ձախողմանը, որպեսզի կարողանա ռեվանշի հասնել, Նիկոյանը հասկացնել է տվել, որ իրենք որևիցե կերպ չեն նախանձում Փաշինյանի ժամանակավոր կառավարությանը: «Ճիշտն ասած, մենք թեթևացած շունչ ենք քաշում. մինչև հիմա ով ինչ աներ, ինչ ասեր՝ պատասխանատուն ՀՀԿ-ն էր, հանրապետական պատգամավորները, որոնք փորձում էին պաշտպանել կառավարության նախաձեռնությունները, երբեմն նաև՝ անպաշտպանելին։ Հիմա այլևս խնդիր չունենք՝ անհարմար զգալու, պատասխանելու այս կամ այն նախարարի անհաջող արտահայտության համար, մեկնաբանելու, բացատրելու, ուղղելու, հղկելու և այլն։ Այսօր չունենք այդ խնդիրը՝ ով ինչ հիմարություն ուզում է՝ թող դուրս տա, մենք դրա հետ որևէ կապ չունենք, բայց չենք չարախնդում, երբ տեսնում ենք՝ որևէ նախարար կամ այլ պաշտոնյա մտքեր է արտահայտել, որ երկու-երեք ամիս աշխատելուց հետո երևի չէր բարձրաձայնի»,-թեթևացած շունչ է քաշել Նիկոյանը: Թե որքանով է Նիկոյանն անկեղծ հասարակության հետ, չափազանց դժվար է ասել: Միգուցե իսկապես Նիկոյանի սրտով է  ՀՀԿ-ի՝ շատերի համար անակնկալի վերածված ներկա կարգավիճակն, ու նույնիսկ Ազգային ժողովի շենքն այլևս նրա համար յուրատեսակ հանգստյան տան է վերածվել, սակայն արդյոք  ասենք խորհրդարանական ընտրությունների գնալիս ՀՀԿ-ն նման ճակատագի՞ր էր իր համար նախատեսել,թե՞ շատ ավելի լուսավոր: Եթե Նիկոյանի համար  սեփական կուսակցության փաստացի պարտությունը թեթևացած շունչ քաշելու առիթ է դարձել, ապա պետք է ենթադրել, որ  կա՛մ նա լավ չի պատկերացնում քաղաքական պայքարի էությունը, կա՛մ նրան իր կամքին հակառակ են պահում Հանրապետականում. Նիկոյանը ոչ թե պետք է թեթևացած շունչ քաշի, այլ վերանայի սեփական սկզբունքները՝ խատառակ եղած Հանրապետականին գոնե այս փուլում՝ ընդդիմադիրի կարգավիճակում, երեսն ինչ-որ կերպ պարզ անելու համար, եթե, իհարկե, նման բան ընդհանապես հնարավոր է: Մինչդեռ նա, փաստորեն, երազում է ազատ շնչելու մասին: Մի՞թե իշխանություն ունենալն այդքան տհաճ բան է Նիկոյանի համար: Եթե այո, ապա ի՞նչն էր նրան ու նրա կուսակցությանը խանգարում ասենք ձեռնպահ մնալ Ազգային ժողովի ընտրությունները կեղծելուց (տոտալ կաշառատվությունը ոչ միայն ընտրակեղծարարություն է, այլև հանցագործություն): Անկասկած է, որ Նիկոյանի արտահայտությունները որևիցե կերպ չեն կարող արտահայտել նրա իրական խոհերը՝ զուտ օբյեկտիվորեն. իշխանությունն անտանելի բեռ համարողն իշխանության համար  հոգի չի տա… Norlur.am