Հնագետները Սուրբ Հարության տաճարում արել են հայտնագործություն, որը հաստատում է աստվածաշնչյան պնդումը
Շուրջ 2000 տարի առաջ ձիթենու ծառեր և խաղողի այգիներ են հավանաբար աճել այն տարածքում, որտեղ այսօր կանգնած է Քրիստոսի Սուրբ Հարության տաճարը. ինչպես գրում է The Times of Israel-ը, այս են վկայում Երուսաղեմում իրականացված նոր հնագիտական պեղումների արդյունքները, և այս հայտնագործությունը համընկնում է Հովհաննեսի Ավետարանում արված պնդման հետ:
«Վայրում, որտեղ նա խաչվել է, մի պարտեզ կար, իսկ պարտեզում՝ մի գերեզման, որտեղ երբեք մարդ չէր դրվել: Այնտեղ դրեցին Հիսուսին», – ասվում է Հովհաննեսի 19.19-20 հայտնությունում:
Ձիթապտղի ծառերի և խաղողի որթերի առկայությունը հաստատվել է հնագույն բազիլիկայի հատակի տակ իրականացվող պեղումներից վերցված նմուշների հնաբուսաբանական վերլուծության միջոցով: Ըստ նախնական տվյալների՝ այն թվագրվում է նախաքրիստոնեական դարաշրջանին, սակայն ռադիոածխածնային փորձարկում դեռևս չի իրականացվել։
Համարվում է, որ եկեղեցին կառուցվել է այն նույն տեղում, որտեղ Աստվածաշնչի համաձայն՝ դրվել է Քրիստոսի մարմինը, ապա հարություն առել։
2019 թվականին, տասնամյակներ շարունակվող պայքարից հետո, Սուրբ Հարության եկեղեցին կառավարող երեք կենտրոնական կրոնական համայնքները՝ ներառյալ Հայոց պատրիարքարանը, համաձայնել են մասշտաբային վերանորոգման աշխատանքների՝ շենքի՝ 19-րդ դարին թվագրվող հատակը փոխելու համար: Վերանորոգման աշխատանքներին զուգահեռ կրոնական համայնքները որոշել են թույլ տալ նաև հնագիտական պեղումներ իրականացնել հատակի տակ:
